બંધારણની કલમ 5ની કલમ 51A જણાવે છે કે વૈજ્ઞાનિક સ્વભાવને પ્રોત્સાહન આપવું તમામ ભારતીયોની મૂળભૂત ફરજ છે. પરંતુ આજે આપણે જે કહેવા જઈ રહ્યા છીએ તે આપણા પ્રથમ વાક્ય સાથે મેળ ખાતો નથી. કારણ કે તે ‘બંધારણ’ છે અને જે બાબત હશે તે ‘સમાજ’ છે.
ગુવાહાટીથી લગભગ 40 કિમીના અંતરે એક ગામ છે. નામ માયોંગ છે. માયોંગ કાળા જાદુની વાર્તાઓ અને તેના જાદુગરો માટે જાણીતા છે. તેનું નામ ‘માયોંગ’ પણ સંસ્કૃત શબ્દ ‘માયા’, ‘માયા’ પરથી ઉતરી આવ્યું છે જેનો અર્થ ‘ભ્રમ’ અને ‘ભ્રમ’ પણ થાય છે જેને આપણે ખાસ સંજોગોમાં ‘જાદુ’ પણ કહીએ છીએ.
જ્યાં વણકરો અને ખેડૂતો તેમના બાળકો અને વંશજોને તેમના કામ વિશે જાણ કરે છે, તેમને તેના તમામ પાસાઓ વિશે શીખવે છે. માયોંગ ગામના લોકો છે, જે તેમના બાળકોને વારસામાં કાળો જાદુ આપે છે. ગ્રામજનોના જણાવ્યા અનુસાર તેઓ તેનો ઉપયોગ સમાજની સુધારણા માટે કરે છે.
ગામની ચોકમાં પગ મૂકતાની સાથે જ તમને કાળા જાદુને લગતી વાર્તાઓ સાંભળવા મળશે. જેમ કે જાદુ દ્વારા મનુષ્ય અદ્રશ્ય અથવા પ્રાણીનો વેશ. આ વાર્તાઓ મુઘલ બાદશાહ ઔરંગઝેબના સમયથી આવી રહી છે.
અહીંના તાંત્રિકો દાવો કરે છે કે તેઓ મંત્રોની મદદથી ખોવાયેલી વસ્તુ શોધે છે, તેઓ ફક્ત એક વાટકીમાં કેટલાક ફૂલો મુકીને મંત્રનો જાપ કરશે અને વાટકી ચોર/ખોવાયેલી વસ્તુ પર આપમેળે ફેરવાઈ જશે. તેઓ જાદુની મદદથી ઘણી બીમારીઓને દૂર કરવાનો દાવો પણ કરે છે. આ વાતો સાંભળીને કેટલાકને ડરામણી અને કેટલાકને બકવાસ લાગે છે, પરંતુ આ માયોંગના લોકોનું સત્ય છે.
એક અહેવાલ મુજબ, આખું માયોંગ ગામ ત્યાંના પૂર્વજ ચુરા બેઝની વાર્તાઓ જાણે છે. દંતકથા છે કે તે ‘લુકી મંત્ર’ દ્વારા અદ્રશ્ય થઇ શકતો હતો અને ‘બાગ બંધ મંત્ર’ દ્વારા ગુસ્સે થયેલા વાઘને શાંત કરી શકતો હતો.
આ ગામ અચાનક મીડિયામાં ચર્ચાનો વિષય બન્યું છે કારણ કે ફિલ્મ નિર્માતા ઉત્પલ બોરપુજારીએ તેના પર એક ડોક્યુમેન્ટરી બનાવી છે. ડોક્યુમેન્ટરીનું નામ માયોંગ: મિથ/રિયાલિટી છે. ડોક્યુમેન્ટરીનો વિષય છે ત્યાંના લોકો અને તેમની જીવનશૈલી.
મેયોંગના વડીલ હેમેન્દ્ર નાથે કહ્યું કે હવે અમે અમારા કામ અથવા સારવાર માટે કાળા જાદુ પર આધાર રાખતા નથી, તેમ છતાં કેટલાક લોકો તેમની પાસે મદદ માટે આવે છે.
માયોંગના રહેવાસીઓને તેમની કલા પર ગર્વ છે અને તેમણે તેને માયોંગ બ્લેક મેજિક એન્ડ વિથક્રાફ્ટ મ્યુઝિયમ, ગુવાહાટીમાં સાચવી રાખ્યો છે. નેશનલ જિયોગ્રાફિકએ આ સંગ્રહાલયને વિશ્વના 10 અનન્ય સંગ્રહાલયોની યાદીમાં સ્થાન આપ્યું છે.
